Bolgatanga en Paga

Na lang denken wist ik dan eindelijk wat ik met de euro's voor Ghana ging doen. Samen met Bash ben ik maandagmiddag naar de houtmarkt geweest. Je kan het eigenlijk wel houtstad noemen, zo groot dat dat is. Na goed gespeur het beste hout gevonden. Voor elke bewerking aan het hout langs een ander mannetje. In de stad nog opzoek gegaan naar lijnen. Uiteindelijk hadden we alles gevonden en konden we naar huis toe.

De volgende dag werd ik weer met de motor/scooter opgehaald om naar het weeshuis te gaan. De kinderen zagen al snel dat ik iets extra's bij me had. Maar wat? Bij het weeshuis en de school staan een glijbaan en een frame van een schommel. Ik heb hier twee schommels aan toegevoegd zodat het weer compleet is. Ze zijn gelijk opgehangen en getest door de volwassenen. In de break van de school stormde de kinderen de klassen uit. Iedereen wilde de schommels uittesten. Het is me opgevallen dat ze hier niet 'alleen' kunnen schommelen. Ze worden geduwt door iemand. Toen ik liet zien dat wij 'alleen' kunnen schommelen, stonden ze met open mond te kijken.

Lianne wilde mijn werkplek ook nog graag zien voordat ik weer naar Accra vertrek. Zo gezegd, zo gedaan. Ze kwamen ons met twee motors ophalen om naar het weeshuis te brengen. Lianne had haar backpack met wat donaties meegenomen. Ze had voornamelijk kleren bij zich. De kinderen van het weeshuis tijdens de pauze er tussen uit geplukt, zodat ze de kleding konden passen. Iedereen heeft weer iets nieuws gekregen en wat waren ze hier blij mee!

Deze week is er een vrouw terug gekomen uit Mekka. Zij woont vlakbij het weeshuis en alle vrouwen uit de omgeving gingen haar ophalen van het vliegveld. Hoppa, met 16 vrouwen en twee kindjes de auto in. Het is hier heel bijzonder als iemand deze reis kan maken. Iedereen had de mooiste kleding aan. Ook ik heb haar gedag gezegd toen ze weer thuis was. En heb samen met haar heilig water uit Mekka gedronken. De hele week staat in teken van deze vrouw. Erg bijzonder om mee te maken. Maar dit betekend ook dat de vrouwen van het weeshuis niet veel thuis zijn.

Deze week heb ik dan ook bijna niet afgewassen of kleding gewassen. Ik ben lekker met de kindjes gaan spelen, bij de wondzorg gaan kijken en de kindjes hierbij proberen te troosten. Ook ben ik van de week samen met de vader van het weeshuis naar de stad te gaan om nog wat donaties te kopen. Eerst hebben we een zak rijst gekocht en zijn daarna de oude markt op gegaan om zeep te zoeken. Gevonden! Ik denk dat dit twee van de belangrijkste producten zijn voor het weeshuis. Rijst eten ze vaak en de zeep gebruiken ze overal voor. Kleding wassen, afwassen en bij het badderen. De vader was er dan ook erg blij mee!

De gehele week zie ik spullen uit mijn donatiekoffer tevoorschijn komen. Tijdens de lessen, in de pauze en in het weeshuis. Zo vinden de kinderen het fantastisch om met de strandballen en het opblaas vliegtuig van TNT te spelen. Dit doet me ontzettend goed.

Een tijdje geleden heb ik op de markt twee stoffen gekocht om kleding van te laten maken. Want dat doet elke vrouw in Ghana. Je ziet prachtige creaties voorbij komen op straat. Deze stoffen heb ik toen aan de gastmoeder van Annemiek gegeven, zodat zij er iets moois van kon maken. We hebben er even op moeten wachten, maar we hebben alle drie een prachtige jurk gekregen! De één een lange jurk, de ander een wat wijdere korte jurk en ik een wat strakker jurkje. Ook heb ik nog een kort jasje laten maken. Alles past perfect en we zijn er alle drie super blij mee.

Afgelopen weekend zijn we weer op trip geweest. Mijn laatste trip in Ghana. Samen met Bash en zeven andere vrijwilligers zijn we naar Bolgatanga en Paga gereden. We zijn naar een prachtig stukje natuur geweest, wat zo uit de Lion King film zou kunnen komen. Ook zijn we nog langs krokodillen geweest. Aan het eind van de middag zijn we naar ons hotelletje gereden. Na een maaltijd en een paar drankjes gingen we ons bed klaarmaken. Deze nacht sliepen we onder de sterrenhemel op het dak. We hebben niet veel geslapen, maar wat was het mooi. Zelfs nog een vallende ster gezien.

De volgende ochtend na het ontbijt hebben we onze creatieve kant lanten zien. We zijn gaan potten bakken. Na de uitleg in hun eigen taaltje, met de vertaling erbij, zijn we begonnen. Het was een heel karwei, maar het is gelukt! Iedereen heeft een pot kunnen maken. Helaas konden we ze niet mee naar huis nemen, aangezien ze drie weken moeten drogen. Dan maar iets in de winkel kopen. Daarna op het gemakje terug naar Tamale gereden waar we nog gezellig met zijn allen uiteten zijn geweest. Mijn laatste weekend goed afgesloten!

En nu: genieten, genieten en genieten!

xxx