The end
Door: aylahoutepen
Blijf op de hoogte en volg Ayla
21 November 2011 | Suriname, Paramaribo
De allerlaatste uurtjes in Paramaribo zijn aangebroken. Vanmiddag rond half 6 worden we opgehaald, nog even een hapje eten bij Zus & zo en dan afscheid nemen van alle mensen die we hier hebben leren kennen. Dat was de planning, maar die liep even wat anders.
Ik lag nog heerlijk te slapen, toen Manon al volop op internet aan het zoeken was. Daar heeft ze gevonden dat onze vlucht die avond waarschijnlijk niet doorging. Toen ik eenmaal wakker was heeft ze dit gelijk tegen mij verteld. Snel taxi Jeff gebeld of hij misschien meer informatie had. Als tip gaf hij om naar het hoofdkantoor te bellen. Bellen werkte niet echt, dus zijn we met z’n vieren zelf langs het hoofdkantoor gegaan. Hier kregen we te horen dat Manon gelijk had en dat we pas de volgende dag zouden vliegen. Maar daar hadden we dus echt geen zin in. Alles was al ingepakt en we hadden gister ons afscheidsfeestje gehad. Doordat Ronny haar diabetespaspoort bij zich had, gingen ze kijken of er misschien nog plaatsen vrij waren om met een vlucht eerder mee te mogen. Gelukkig waren er nog plaatsen over en mochten wij mee met de vlucht van zaterdagochtend 6:00h. Er werden nieuwe tickets voor ons gemaakt. Aan alle vrienden dit nieuws gelijk verteld, zodat zij niet om 16.30h maar om 23:00h langs konden komen om afscheid te nemen.
’s Avonds ons laatste hapje bij Zus & zo gegeten met natuurlijk als toetje onze eigen cocktail: Marala & zo. Daar was een optreden bezig van iemand die we eerder deze week hadden ontmoet op Bigipan. Erg leuk om te zien en wat deed ze het goed! Na het eten snel naar huis toe om ons vliegtuig klaar te maken en de koffer voor de laatste keer te sluiten.
Ook nog even met onze lieve huisgenootjes op de kamer gezeten. Voor de laatste lekker kletsen, over van alles en nog wat, op de kamer. Van ze nog een afscheidscadeautje gekregen: een groepsfoto op de partybus in een lijstje. Erg leuk en lief van ze. Rond de klok van 11 kwamen er nog een aantal mensen langs. Samen met Manon nog een laatste rondje in het huis gelopen. Dag kamer, dag huize Tjon! Daarna met z’n allen naar buiten, wachten tot dat de taxi er is. Iedereen een bigi brasa gegeven, koffers in de taxi gezet en nog een laatste grouphug. Samen met Manon de taxi ingegaan en daar kwamen toch wel een aantal traantjes.
Op het vliegveld aangekomen zagen we daar Ronny en Nelly al staan. Achteraan een lange rij aangesloten om in te checken. Bij het inchecken kregen we te horen dat onze vlucht pas om half 10 zou vertrekken. Pff, weer vertraging. Na een lange nacht op Zanderij te hebben doorgebracht, mochten we rond 8 uur dan eindelijk het vliegtuig in. Dag Suriname, dag super tijd! De vlucht zelf is prima verlopen. Gelukkig nog wel eventjes kunnen slapen. Na de negen uur durende vlucht kwamen we aan op Schiphol. Snel langs de douane, naar de koffers en weer langs de douane om naar de bekende schuifdeuren te gaan. En daar stonden papa, mama en Lesley met een bord: Welkom thuis, Ayla & Manon! Een bigi brasa als welkomsknuffel met weer een paar traantjes erbij. Na nog even wat te hebben gegeten zijn we naar de auto gelopen om naar huis toe te gaan. Thuis aangekomen hing daar de Surinaamse vlag buiten. Welkom thuis!
Nu zit dit grote avontuur er echt op. Samen met Manon heb ik een super tijd gehad in Suriname. Nieuwe vrienden, de tripjes, het stappen, stage, het Nederlandse bezoek, het weer, de sfeer en de leuke huisgenoten bij huize Tjon. Ik ga het missen en zeker ook nooit vergeten!
Voor de laatste keer:
Foeroe lobi nanga kolokhoe & bigi brasa en bosi
Ps. Bedankt voor alle reacties van de afgelopen 3 maanden. Jullie reacties lezen deed me goed. Hopelijk hebben jullie genoten van mijn avonturen in Suriname.
Ik lag nog heerlijk te slapen, toen Manon al volop op internet aan het zoeken was. Daar heeft ze gevonden dat onze vlucht die avond waarschijnlijk niet doorging. Toen ik eenmaal wakker was heeft ze dit gelijk tegen mij verteld. Snel taxi Jeff gebeld of hij misschien meer informatie had. Als tip gaf hij om naar het hoofdkantoor te bellen. Bellen werkte niet echt, dus zijn we met z’n vieren zelf langs het hoofdkantoor gegaan. Hier kregen we te horen dat Manon gelijk had en dat we pas de volgende dag zouden vliegen. Maar daar hadden we dus echt geen zin in. Alles was al ingepakt en we hadden gister ons afscheidsfeestje gehad. Doordat Ronny haar diabetespaspoort bij zich had, gingen ze kijken of er misschien nog plaatsen vrij waren om met een vlucht eerder mee te mogen. Gelukkig waren er nog plaatsen over en mochten wij mee met de vlucht van zaterdagochtend 6:00h. Er werden nieuwe tickets voor ons gemaakt. Aan alle vrienden dit nieuws gelijk verteld, zodat zij niet om 16.30h maar om 23:00h langs konden komen om afscheid te nemen.
’s Avonds ons laatste hapje bij Zus & zo gegeten met natuurlijk als toetje onze eigen cocktail: Marala & zo. Daar was een optreden bezig van iemand die we eerder deze week hadden ontmoet op Bigipan. Erg leuk om te zien en wat deed ze het goed! Na het eten snel naar huis toe om ons vliegtuig klaar te maken en de koffer voor de laatste keer te sluiten.
Ook nog even met onze lieve huisgenootjes op de kamer gezeten. Voor de laatste lekker kletsen, over van alles en nog wat, op de kamer. Van ze nog een afscheidscadeautje gekregen: een groepsfoto op de partybus in een lijstje. Erg leuk en lief van ze. Rond de klok van 11 kwamen er nog een aantal mensen langs. Samen met Manon nog een laatste rondje in het huis gelopen. Dag kamer, dag huize Tjon! Daarna met z’n allen naar buiten, wachten tot dat de taxi er is. Iedereen een bigi brasa gegeven, koffers in de taxi gezet en nog een laatste grouphug. Samen met Manon de taxi ingegaan en daar kwamen toch wel een aantal traantjes.
Op het vliegveld aangekomen zagen we daar Ronny en Nelly al staan. Achteraan een lange rij aangesloten om in te checken. Bij het inchecken kregen we te horen dat onze vlucht pas om half 10 zou vertrekken. Pff, weer vertraging. Na een lange nacht op Zanderij te hebben doorgebracht, mochten we rond 8 uur dan eindelijk het vliegtuig in. Dag Suriname, dag super tijd! De vlucht zelf is prima verlopen. Gelukkig nog wel eventjes kunnen slapen. Na de negen uur durende vlucht kwamen we aan op Schiphol. Snel langs de douane, naar de koffers en weer langs de douane om naar de bekende schuifdeuren te gaan. En daar stonden papa, mama en Lesley met een bord: Welkom thuis, Ayla & Manon! Een bigi brasa als welkomsknuffel met weer een paar traantjes erbij. Na nog even wat te hebben gegeten zijn we naar de auto gelopen om naar huis toe te gaan. Thuis aangekomen hing daar de Surinaamse vlag buiten. Welkom thuis!
Nu zit dit grote avontuur er echt op. Samen met Manon heb ik een super tijd gehad in Suriname. Nieuwe vrienden, de tripjes, het stappen, stage, het Nederlandse bezoek, het weer, de sfeer en de leuke huisgenoten bij huize Tjon. Ik ga het missen en zeker ook nooit vergeten!
Voor de laatste keer:
Foeroe lobi nanga kolokhoe & bigi brasa en bosi
Ps. Bedankt voor alle reacties van de afgelopen 3 maanden. Jullie reacties lezen deed me goed. Hopelijk hebben jullie genoten van mijn avonturen in Suriname.
-
21 November 2011 - 20:14
Judith Ruiter:
Haaa meisje !
Wat een reis heb je achter de rug zeg! Blij zeker dat je nu toch echt thuis bent! Hoorde alleen dat je laptop nu kapot is? Dat is wel wat minder.
Ik heb echt een super tijd met jullie gehad in Suriname! De gezellige partybus, Havana en uiteraard op de afdeling :-)! We moeten als we allemaal terug zijn maar even een reunie houden !
Liefs Judith -
21 November 2011 - 20:15
Marieke:
Ben blij dat je daar een geweldige tijd hebt gehad! En wat je zegt over dat afscheid nemen.. Zo herkenbaar. Je hebt daar ook gewoon een leven opgebouwd he!
WELKOM THUIS
Hopelijk tot snel! xxx -
21 November 2011 - 20:43
:
dit was su schatje! & met jou was dit echt een super tijd. zo zonder jou in dit kikkerlandje is toch helemaal niet zo leuk. bedankt voor alles migudu!
bigi brasa en bosi. (l) -
22 November 2011 - 20:01
Debbie:
Goh Ayla, wat gaat dat dan toch weer snel die 3 maanden.
Je hebt een fantastische tijd gehad, veel gezien en veel kunnen leren. Dat is echt goud waard. Dit zijn ervaringen voor het leven. Mooi dat je dat hebt kunnen meemaken.
Hopelijk vind je je draai in Nederland ook weer snel. Want het zal ongetwijfeld toch weer even wennen zijn hier in de kou, in zo'n ander leven.
Tot snel.
Groetjes van ons allemaal! -
23 November 2011 - 15:38
Ronny:
Hoi Ayla,
Bedankt voor alle verslagen van de afgelopen drie maanden. Het was een genot om ze te lezen, en zeker je foto's te bekijken.
Bedankt dat je er was en bent voor Manon
Bedankt voor de gezellige dagen die wij nog met je mee mochten maken in Suriname.
We zijn weer in Nederland, maar blijf genieten met Suriname in je gedachten. De Zon, de Rust.de Gezelligheid, de Leerzame tijd.
Ayla ik wens je verder alle goeds, voor nu, je studie en de toekomst.
Dikke knuffel
Ronny -
23 November 2011 - 17:17
Rowan:
haai lieve nicht van me!
welcome back! ik heb zeker genoten van je verslagen. echt leuk dat je verslagen hebt gemaakt zodat wij allemaal kunnen lezen wat jij hebt meegemaakt en gedaan. het is vervelend, moeilijk en lastig om afscheid van zoiets bijzonders te nemen. maar zoiets vergeet je je hele leven niet. see you soon! xxxjes -
23 November 2011 - 21:20
Maureen:
He Ayla, beetje late reactie maar leuk dat je weer thuis bent en ik hoop je gauw weer te zien, weer gewend thuis?Lekker weer de kou hier!Brrrr........Je bent weer een mooie ervaring rijker. Kus Maureen xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
